روش جدیدی برای کشف راز انتقال آب از فضا به زمین
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۳۲۸۴۶
پژوهشگران آمریکایی سعی دارند با استفاده از یک روش جدید بفهمند که آیا واقعا شهابسنگها آب را از فضا به زمین آوردهاند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، سنگهای فضایی که به زمین میافتند، مانند کپسولهای باستانی هستند و دانشمندانی که دو روش تصویربرداری را با هم ادغام کردهاند، ممکن است بتوانند به ما بگویند که آیا و چگونه این سنگها، آب را به زمین آوردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شهابسنگها، خردهسنگهایی هستند که از اجرام بزرگتری مانند دنبالهدارها یا سیارکها جدا شدهاند. گمان میرود سیارکها و دنبالهدارهایی که از قسمتهای بیرونی منظومه شمسی آمدهاند، ممکن است پس از برخورد، آب را روی زمین در حال تولد به جا گذاشته باشند.
یک گروه پژوهشی از "مؤسسه ملی فناوری و استانداردها" (NIST) برای این که بفهمند آیا واقعا شهابسنگها آب را از ماورای سیاره ما آوردهاند یا خیر، روشی را برای استفاده همزمان از اشعه ایکس و تصویربرداری نوترونی ارائه کردهاند تا به مشاهده اجمالی درون یک شهابسنگ بپردازند و مشخص کنند که چه رازی ممکن است برای میلیاردها سال پنهان شده باشد.
این گروه پژوهشی گزارش دادهاند که روش جدید آنها میتواند حضور و توزیع مواد حامل هیدروژن را در شهابسنگها آشکار کند و در نتیجه، حضور و عملکرد آب در منظومه شمسی اولیه را آشکار سازد.
این روش جدید که به عنوان "NXCT" شناخته میشود، اساسا یک سیتیاسکن ارتقایافته است. درست همان طور که سیتیاسکنهای تشخیصی به پزشکان کمک میکنند تا بدون عمل جراحی ببینند که در بدن چه میگذرد، اشعه ایکس و پرتوهای نوترونی که به قطعه شهابسنگ شلیک میشوند، به طور ایمن نشان میدهند که شهابسنگ چه انواعی از مواد معدنی و سایر عناصر یا ترکیبات را در خود جای داده است. هیدروژن موجود در یک شهابسنگ احتمالا به این معنی است که شهابسنگ زمانی حاوی یخ آب بوده است.
چیزی که پژوهشگران مؤسسه ملی فناوری و استانداردها به دنبال آن بودند، یکی از دو شکل آب بود. هیدروژن و اکسیژن برای ایجاد آب معمولی با هم ترکیب میشوند، اما یک نوع آب سنگین نیز وجود دارد که هر اتم هیدروژن آن دارای یک نوترون اضافی است که آنها را به "دوتریوم" (Deuterium) تبدیل میکند. مقدار هر نوع آب در یک شهابسنگ را میتوان با سطوح هر دو نوع آب روی زمین مقایسه کرد.
در روش NXCT، اگر شواهدی از آب در شهابسنگها یافت شود، تصاویر سهبعدی ایجادشده پس از مشاهدات اولیه میتوانند نحوه رسیدن آب به زمین را تعریف کنند.
این پژوهش، در مجله "Meteorites & Planetary Science" به چاپ رسید.
منبع: فرارو
کلیدواژه: شهاب سنگ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۳۲۸۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آب میتواند بدون حرارت و فقط با نور تبخیر شود
ایتنا - دانشمندان در مورد آب پدیدهای را کشف کردهاند که درک ما را از شیوه کار جهان را از اساس تغییر میدهد و ممکن است به ابداع فناوریهای جدید منجر شود.
تیمی از موسسه فناوری ماساچوست (امآیتی) فرایندی به نام «اثر فوتومولکولی» را کشف کردهاند که برای نخستین بار نشان میدهد آب میتواند بدون هیچ منبع گرمایی و تنها با استفاده از نور، تبخیر شود.
این پژوهش ممکن است یک معمای ۸۰ ساله را هم که میگوید چرا ابرها نور خورشید را طوری جذب میکنند که به نظر میرسد قوانین فیزیک را نقض میکنند، حل کند. دانشمندان و اقلیمشناسان دههها درباره اینکه چرا نحوه جذب ابرها از آنچه نظریه نشان میدهد بیشتر است، سردرگم بودهاند.
ژولن روآن، استاد مهندسی مکانیک در دانشگاه پوردو که خود در این پژوهش مشارکت نداشت، گفت: «کشف تبخیر ناشی از نور به جای گرما از برهمکنش میان نور و آب دانش تحولآفرین جدیدی ارائه میکند.»
«این میتواند به ما کمک کند تا از شیوه برهمکنش نور خورشید با ابر، مه، اقیانوسها و سایر آبهای طبیعی به منظور اثرگذاری بر آبوهوا و اقلیم درک جدیدی به دست آوریم... این تحقیق از جمله موارد نادر اکتشافهای واقعا انقلابی محسوب میشود که جامعه علمی بلافاصله به طور گسترده آن را نپذیرفت اما این تا وقتی که تایید شود، زمان میبرد؛ گاهی اوقات زمانی طولانی.»
این کشف میتواند همهچیز را از محاسبات تغییرات اقلیمی گرفته تا پیشبینیهای آبوهوایی تحت تاثیر قرار دهد و در عین حال برای مواردی نظیر انرژی و تولید آب پاک کاربردهای عملی جدیدی را بگشاید.
به گفته پژوهشگران، کاربردهای اولیه احتمالا در سیستمهای نمکزدایی خورشیدی انجام خواهد شد و برای تولید آب شیرین، روشی کارآمدتر نسبت به روشهای کنونی را ممکن میکند.
گنگ چن، استاد امآیتی که در این تحقیق شرکت داشت، گفت: «من فکر میکنم این کاربردهای زیادی دارد.»
«ما در حال بررسی همه این جنبههای مختلفیم و البته بر علوم پایه نیز تاثیر میگذارد؛ مانند تاثیر ابرها بر اقلیم، زیرا ابرها غیرقطعیترین جنبه مدلهای اقلیمی محسوب میشوند.»
این یافتهها در مجله علمی مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا، پیانایاس، (Proceedings of the National Academy of Sciences ,PNAS) در مقالهای با عنوان «اثر فوتومولکولی: برهمکنش نور مرئی با تداخل هواــآب» منتشر شد.
این مقاله توضیح میدهد که دانشمندان چگونه مجموعهای از ۱۴ آزمایش بسیار دقیق را انجام دادند تا ثابت کنند فوتونهای طیف نور مرئی میتوانند خوشههای آبی را که در معرض هوا قرار گرفتهاند، «شکاف» دهند.
این تحقیق همچنین نشان داد که اثر فوتومولکولی محدود به آزمایشگاه نیست و در طبیعت رایج است.
شانون یی، دانشیار مهندسی مکانیک در جورجیا تک، که در این پژوهش مشارکت نداشت، گفت: «مشاهدات موجود در این مقاله حاکی از سازوکار فیزیکی جدیدی است که تفکر ما را در مورد علم سرعت واکنشهای شیمیایی (یا اصطلاحا سینتیک) تبخیر از اساس تغییر میدهد.»
«چه کسی فکرش را میکرد که ما هنوز در حال یادگیری موضوعی پیشپاافتاده در حد تبخیر آبیم؟»